Próchno (PL)
Rozkład nie zawsze musi być rozumiany dosłownie. Brzmienie Próchna jest efektem fascynacji szorstkim noise-rockiem, minimalizmem, outsiderskim black-metalem i ambientem. Hałas, repetycja i wrzask. Żadnego post-rocka, żadnych riffów, żadnego śpiewania. Pierwszy materiał (Próchno, 2019, wyd. Gusstaff Records/Don’t Sit On My Vinyl) powstawał kilka miesięcy przez łączenie ze sobą kolejnych warstw muzyki, które, aby stać się jednym organizmem, zostały przeżute w procesie studyjnej realizacji. Niż (2020, wyd. Gusstaff Records/Don’t Sit On My Vinyl) to sytuacja odwrotna i Próchno objawia się w wersji totalnie bezpośredniej. Zacierając granice między instrumentami i podziałem na role, Próchno na swoim drugim materiale udowadnia, że niezależnie od tego, jak radykalne środki wyrazu stosuje, to ponad wszystko jest żywym, ewoluującym zespołem.
